Kilkanaście lat różnicy – to sporo? I w czy w ogóle ma to znaczenie? Przyglądamy się kobietom, które tworzą związek z dużo starszym albo… młodszym od siebie mężczyzną. Catherine Zeta-Jones i Michael Douglas, Angelina Jolie i Brad Pitt, Woody Allen i Soon-Yi, Harrison Ford i Calista Flockhart, Bruce Willis i Emma Heming, Johnny Depp i Amber Heard, Celine Dion i Rene Angélil, Megan Fox i Brian Austin Green, Rosie Huntington-Whiteley i Jason Statham – to zagraniczni celebryci, których dzieli przynajmniej kilkanaście lat. W Polsce też nie brakuje związków z dużą różnicą wieku. Wystarczy wymienić Piotra i Agatę Rubików, Cezarego i Edytę Pazurów, Jana Englerta i Beatę Ścibakównę, Nataszę Urbańską i Janusza Józefowicza, Anitę Lipnicką i Johna Portera, Michała i Aleksandrę Żebrowskich, a wcześniej również Kamilę i Andrzeja Łapickich, których dzieliło przeszło 60 lat! W polskim show-biznesie mamy też parę, gdzie to kobieta jest sporo starsza od mężczyzny – Małgorzata Szumowska wyszła za mąż za młodszego o 13 lat Mateusza Kościukiewicza. Wnioski z badań Coraz więcej par wiąże się ze sobą bez względu na różnicę wieku. Badań na ten temat nie ma zbyt wielu, jednak z analiz przeprowadzonych przez Svena Drefahla z Instytutu Badań Demograficznych Max Planck (MPIDR) w Rostoku (Niemcy) płynie dość zaskakujący wniosek – okazuje się, że z punktu widzenia zdrowotnego małżeństwo z dużą różnicą wieku jest korzystniejsze dla mężczyzny. Powód? Mężczyźni, którzy mają sporo młodsze ode siebie żony, statystycznie żyją dłużej. Z duńskich badań wynika natomiast, że dużo młodszy albo dużo starszy mężczyzna zwiększa u kobiety… ryzyko przedwczesnej śmierci. Choć do wyników powyższych badań najlepiej podejść z przymrużeniem oka, to kobiety, które związały się ze starszym mężczyzną, przyznają, że ich partnerzy świetnie się czują, dobrze wyglądają i tryskają energią. „Mam 25 lat, mój mąż 38, ale wygląda góra na 30. Gdy patrzę na jego kolegów, to jest z nich najbardziej wysportowany, fajnie wygląda, jest radosny i zadbany. Znajomi też mu mówią, że odmłodniał, gdy mnie poznał. Pod tym względem różnica wieku na pewno działa na jego korzyść, poza tym ja też czuję się przy nim młodo” – pisze jedna z internautek. I posypały się odpowiedzi. To jedna z nich: „Ja mam 24 lata, a mój mąż 40. Mamy córkę, która ma dwa latka. I nie wymieniłabym go na innego faceta, choć czasem myślę, że za 20 lat on będzie miał sześćdziesiątkę, a ja będę 44-letnią pełną życia kobietą, co mnie smuci. Ale nieważne jest to; najważniejsze, że akceptujemy takie życie, że jesteśmy szczęśliwe, że ta druga osoba przez ileś lat będzie z nami, że możemy spędzić tyle wspaniałych lat, chwil ze sobą!”. Inna internautka odpisuje przytomnie: „Ja także uważam, że wiek nie gra aż takiej roli, też miałam dużo starszych od siebie partnerów. Jeśli tylko się kochacie, na pewno wszystko się ułoży”. I dodaje, że podstawą takiego związku musi być wyrozumiałość. „By nie oczekiwać, że partner za parę lat będzie chciał żyć tak intensywnie jak ty. Ale jeśli chcecie mieć dziecko, to nie martw się – dziecko odmładza i starsi faceci super reagują na dzieci”. Pogodzić się z przeszłością Związek z dużą różnicą wieku uda się, pod warunkiem, że ewentualna przeszłość partnera nie ma dla ciebie znaczenia i potrafisz ją zaakceptować (analogicznie – jeśli to ty jesteś starsza, partner powinien uszanować, że masz za sobą pewne doświadczenia). Oczywiście czasem – jak w każdym związku – mogą pojawić się drobne nieporozumienia, np. z czyimi znajomymi spędzić wolny czas. To jednak błahostki, które nie mają znaczenia, jeśli świetnie się ze sobą dogadujecie, macie wspólne pasje i pokrewny pomysł na życie – we dwoje. Agnieszka, 28-latka, której mąż ma 42 lata, sumuje: „Jakie to ma znaczenie, kto ile ma lat? Zupełnie tego nie rozumiem. Ja jestem od pięciu lat w szczęśliwym związku z mężczyzną sporo starszym, planujemy niedługo dziecko, więc kompletnie nie rozumiem ludzi, którzy krzywią się na takie związki. Najważniejsze jest to, co sami czujemy i jak traktuje nas drugi człowiek. Gdy się ludzie kochają, wiek to drobiazg”. Ewa Podsiadły-Natorska Z badań wiemy, że kobiety najczęściej wiążą się z mężczyznami starszymi góra o kilka lat albo swoimi rówieśnikami. Panowie wolą młodsze partnerki. Coraz częściej zdarza się jednak, że kobieta jest młodsza od mężczyzny nie o dwa, trzy lata, a o dziesięć, piętnaście, dwadzieścia… Co oznacza taki związek? Obustronne korzyści Jeśli oboje świetnie się dogadują, szanują i rozumieją, to różnica wieku nie ma znaczenia, a nawet może dać obu stronom sporo korzyści. Kobiecie – poczucie stabilizacji, opieki, pewność, że po paru latach partner nie rzuci jej dla młodszej partnerki. „Między nami jest 14 lat różnicy i nie wyobrażam sobie poślubić rówieśnika. Mój mąż jest zaradny, przedsiębiorczy, wyszalał się w życiu, więc ceni sobie rodzinę i stabilizację, a przy tym nie może oderwać ode mnie rąk” – żartuje Emilia, lat 25. To zatem układ z obustronnymi korzyściami. Ona zyskuje opiekuna, dojrzałego mężczyznę, przyjaciela i partnera, przy którym jest bezpieczna, a on atrakcyjną, pełną życia kobietę, przy której czuje się młodszy, zaczyna o siebie dbać, łapie wiatr w żagle. Uczucie nikomu nie zagląda w metrykę. Podobnie może być w sytuacji, gdy to kobieta jest sporo starsza od mężczyzny. Jeśli do siebie pasują, różnica wieku również w tym przypadku nie gra roli. O związkach z dużą różnicą wieku pisze jedna z internautek: „Wiek czasem nie gra roli. Ja spotykam się z taką sytuacją na co dzień – moja kumpela ma 24 lata, a jej facet 49. Zawsze miała bzika na punkcie starszych facetów i nie miało dla niej znaczenia, co ludzie powiedzą, bo to jej życie i szczęście. Teraz mają malutką, zdrową córeczkę i widać, że związek kwitnie”. Kocham go, ale… Czasem jednak pojawiają się wątpliwości – np. w sytuacji, gdy on ma za sobą burzliwą przeszłość, a ona dopiero wchodzi w dorosłość. Pisze o tym jedna z internautek, której partner ma 45 lat: „Zawsze byłam związana z dużo starszymi mężczyznami, o 8-10 lat. Ale teraz jestem z 18 lat starszym. Ja mam 27. On jest po nieudanym małżeństwie, ja po długim związku. Doskonale się rozumiemy pod każdym względem, ale jest wiele obaw o przyszłość. Szczególnie w kwestii dziecka. Czy to uzasadnione? Czy 18 lat różnicy to za dużo? Bardzo go kocham i nie chcę żyć bez niego, ale czy na pewno, skoro mam wątpliwości?”. Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies. Nie pokazuj więcej tego powiadomienia
Chcem mieć kaloryfer w wieku 13 lat 2015-10-26 21:53:33 popisze jakiś fajny chłopak w wieku 12 - 13 lat ? . 2010-12-18 15:03:16 Czy w wieku 13 lat mogę mieć kaloryfer na brzuchu ? 2014-09-29 19:20:44
Witam, mam 13 lat (w kwietniu 14) i mój penis ma od 9,5-10,5 cm w stanie wzwodu,czy wszystko jest w porządku, urośnie mi czy nie? A w obwodzie ma 10cm. Z góry dziękuję za odpowiedź! Pozdrawiam! MĘŻCZYZNA, 13 LAT ponad rok temu Morwa biała - idealna dla diabetyków i chorych na nerki Morwa biała została przywieziona do Polski w latach pięćdziesiątych jako przysmak jedwabników. Jednak dopiero po latach doceniono jej zdrowotne właściwości. Wyciąg z owocu morwy działa przeciwbakteryjnie i odrobacza nasz organizm. A picie ekstraktu z liści morwy osłabia tworzenie się neurotoksycznych związków, które odgrywają znaczącą rolę w powstawaniu choroby Alzheimera. Morwa powoduje ograniczenie wchłaniania cukrów ? zmniejsza więc produkcję tłuszczu i odkładanie się tkanki tłuszczowej. Wyrównuje też poziom cukru we krwi, dlatego jest polecana diabetykom. Owoce morwy mają działanie przeciwgorączkowe i moczopędne. Podobnie jak jeżyny zawierają cukry, witaminy i minerały, dlatego warto je pić przy anemii, przeziębieniach, miażdżycy i chorobach nerek. Witaj! Wymiary Twojego penisa nie stanowią powodów do obaw. Znajdujesz się w okresie dojrzewania, po zakończeniu którego dopiero, Twój członek osiągnie swój docelowy rozmiar. Często też Twoi rówieśnicy sugerują się pomiarami, które wykonali nieprawidłowo. Mierzenie penisa powinno bowiem odbywać się od jego nasady. Pozdrawiam 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Mam prawie 14 lat i czy mój penis jeszcze urośnie? – odpowiada Lek. Anna Syrkiewicz Czy na mój wiek penis ma wystarczającą wielkość? – odpowiada Lek. Anna Syrkiewicz Mam 15 lat i czy członek mi jeszcze urośnie? – odpowiada Lek. Anna Syrkiewicz Czy mój członek jeszcze urośnie? – odpowiada Lek. Anna Syrkiewicz Długość mojego członka. Czy jest prawidłowa? – odpowiada Lek. Anna Syrkiewicz Czy mój penis ma prawidłową wielkość? – odpowiada Lek. Anna Syrkiewicz Wymiary penisa - czy są dobre? – odpowiada Lek. Anna Syrkiewicz Do jakich wymiarów urośnie mój członek? – odpowiada Lek. Anna Syrkiewicz Czy mój penis nie jest za duży? – odpowiada Redakcja abcZdrowie Czy wymiary mojego penisa są prawidłowe? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek artykuły
Dojrzewanie jest procesem wzrostu i zmian zachodzących w ciele, gdy chłopcy stają się dorosłymi. Okres dojrzewania jest inny dla wszystkich i może rozpocząć się w każdym wieku od 8 do 14 lat. Średni wiek chłopców, który wykazuje pierwsze oznaki dojrzewania, wynosi około 12 lat, około 1 roku po rozpoczęciu dojrzewania.
Męski kryzys wieku średniego wyłania się zza horyzontu jak niebezpieczna rafa wtedy, kiedy dorastające dzieci już tak nie absorbują, pozycja zawodowa jest stabilna i powinno wydawać się, że będzie już tylko lepiej. Czy kryzys wieku średniego to częste zjawisko? Jak długo trwa i jakie objawy przynosi kryzys wieku średniego u mężczyzny po 40.? Kryzys wieku średniego występuje tylko u niewielkiej liczby panów, jednak zazwyczaj trwa minimum 3 lata. Spis treściJak się objawia kryzys wieku średniego?Symptomy kryzysu wieku średniegoNa czym polega kryzys wieku średniego?Kryzys wieku średniego u mężczyzn - kiedy jest najbardziej prawdopodobny?Czy kryzys wieku średniego u mężczyzny to częsty problem?Jak poradzić sobie z kryzysem wieku średniego? Kryzys wieku średniego pojawia się, gdy uświadamiamy sobie, że nieograniczony, wydawałoby się dawniej, zakres czasu, z którym można zrobić wszystko, na co się ma ochotę, jednak zdążył się skrócić. Gdy połowa życia przemija, ta perspektywa się zmienia. Powoli zdajemy sobie sprawę z tego, że nie wszystko już uda się osiągnąć. Zamiast pytania: "Co jeszcze mogę w życiu zrobić?", pojawia się: "Co jeszcze zdążę zrobić?". Jak się objawia kryzys wieku średniego? Kryzys wieku średniego u mężczyzny może zacząć się niewinnie - od zmiany subiektywnego odczuwania czasu – rok, który dla dziecka jest niewyobrażalnie długi, dorosłemu wydaje się o wiele krótszy. Pojawiają się inne priorytety. Zadaniem rozwojowym nastolatków jest stworzenie spójnego poczucia tożsamości i przynależenie do grupy rówieśniczej. U młodych dorosłych (do 25 lat) jest to stworzenie bliskich więzi z innymi ludźmi, założenie rodziny. Później na plan pierwszy wysuwają się potrzeby dbania o innych ludzi, nie tylko o siebie. A na półmetku człowiek staje przed dylematem: "Co mam dalej w życiu robić? Czym się zająć? Czy przyjemnościami i zabawą, troszczyć się tylko o siebie i żyć tak, aby mnie było najwygodniej? Czy przeznaczyć swój czas i wysiłki na zrobienie czegoś więcej?". Jeśli przeważa szala egoizmu, to prędzej czy później życie wchodzi w fazę stagnacji i pustki i pojawia się właśnie kryzys wieku średniego. Skupienie się na sobie sprawia, że mężczyzna przestaje dbać o bliskich ludzi, żyje tak, jakby mu już na nikim nie zależało prócz siebie samego. Wygoda, czasem lenistwo, niezdolność do poświęcenia się czy wysiłku stają na pierwszym planie. Ponieważ życie tylko dla przyjemności prowadzi prędzej czy później do uczucia pustki, mogą na tym tle rozwijać się nałogi i dolegliwości psychiczne. Czasem kryzys wieku średniego objawia się tym, że ten, znudzony ustabilizowanym życiem znajduje niezwykłe hobby (bungee, szybki motor) albo rusza szukać "prawdziwego życia". Bywa, że rewolucja życiowa polega na związaniu się z o wiele młodszą kobietą, po to, aby jeszcze raz zacząć wszystko od początku. Kryzys wieku średniego u małp Naukowcy z Uniwersytetu w Edynburgu i z Uniwersytetu w Warwick dowiedli, że kryzys wieku średniego występuje również... u szympansów i orangutanów. Jako że określenie stopnia odczuwanego szczęścia u małp nie jest najłatwiejsze, obserwacji poddano aż 500 osobników, mieszkających w 5 krajach. Małpy były obserwowane przez ich opiekunów, naukowców i wolontariuszy. Okazało się, że w połowie swojego życia są one zdecydowanie mniej z niego zadowolone niż w młodości i na starość. Wyniki badania mogą więc wskazywać, że kryzys wieku średniego wynika z ewolucji, a nie jest spowodowany właściwymi ludziom problemami, jak rozwód, kredyt czy konieczność zmiany samochodu na nowy. Symptomy kryzysu wieku średniego Amerykański psycholog Homer R. Figler dokonał nawet podziału symptomów wskazujących na nadchodzący kryzys wieku średniego. Jest ich 10: 1. Ogólny stan niezadowolenia. 2. Utrata poczucia bezpieczeństwa (np. w związku z pracą, kondycją swojego małżeństwa). 3. Mniejsza satysfakcja z wykonywanej pracy. 4. Niepokój, że wkrótce czeka nas coś strasznego. 5. Ciągłe niezdecydowanie. 6. Uczucie konfliktu pomiędzy tym, kim obecnie jesteśmy, a kim planowaliśmy, że będziemy - przekonanie o niezrealizowaniu dawnych celów, marzeń i świadomość, że czasu na tę realizację jest mniej niż wcześniej. 7. Z powyższego punktu może nawet wyniknąć depresja. 8. Brak cierpliwości, nadwrażliwość, ciągła irytacja. 9. Trudności w koncentracji, skupieniu się na jednym zadaniu. 10. Obawa przed chorobą, śmiercią. Na czym polega kryzys wieku średniego? "Kryzys jest momentem, który w konsekwencji prowadzi nas do zmiany, rozwoju" - zobacz, co o kryzysie wieku średniego u mężczyzn mówi psychoterapeuta Marcin Poćwiardowski! Źródło: Kryzys wieku średniego u mężczyzn - kiedy jest najbardziej prawdopodobny? Czy jest jakaś grupa mężczyzn szczególnie narażona na wybranie takiego życia? Psycholodzy są tu zgodni: ciąży na nas przeszłość. Jeśli komuś nie udało się stworzyć w okresie dojrzewania spójnego poczucia tożsamości, ciągle nie wie, kim jest i nie akceptuje własnej osoby, a potem fiasko poniosły próby nawiązania naprawdę głębokich i satysfakcjonujących więzi z drugą osobą, to ryzyko koncentracji tylko na sobie znacznie rośnie. Czy kryzys wieku średniego u mężczyzny to częsty problem? Termin "kryzys wieku średniego" sformułował po raz pierwszy kanadyjski psycholog Elliott Jacques w latach 60. XX wieku. Czy często mężczyźni przechodzą kryzys wieku średniego? Możemy to zweryfikować i np. zapytać, czy przeżywają niepokoje wewnętrzne, brak satysfakcji w pracy lub małżeństwie, czy mają poczucie utraty sił lub przemiany poczucia wartości itp. Gdyby okazało się, że ok. czterdziestki takie zjawiska pojawiają się częściej niż kiedy indziej, mogłoby to wskazywać na istnienie powszechnie występującego kryzysu. Można też sprawdzić, czy w wieku średnim wzrasta liczba rozwodów, przypadków alkoholizmu, depresji. Otóż wszystkie badania pokazują, że u mężczyzn "na półmetku" nie dzieje się nic nadzwyczajnego. Wygląda więc na to, że przemiana charakterologiczna po 40. roku życia owszem, może się pojawić, ale zdecydowanie nie u wszystkich mężczyzn. W rzeczywistości kryzys wieku średniego dotyczy jedynie ok. 5 proc. mężczyzn, i to głównie tych z wyższym wykształceniem. Ci mężczyźni między 40. a 49. rokiem życia mają więcej problemów alkoholowych, zażywają więcej tabletek nasennych i leków uspokajających niż wcześniej i później. Częściej też mówią o apatii, a rzadziej o entuzjazmie życiowym. Takich jest jednak zdecydowana mniejszość. Jak długo trwa kryzys wieku średniego? Kryzys wieku średniego u mężczyzn trwa przeciętnie od 3 do nawet 10 lat i dotyczy panów między 45. a 64. rokiem życia. Jak poradzić sobie z kryzysem wieku średniego? 1. Pamiętaj, że nadal masz przed sobą cele - możesz zrealizować te, których spełnienie zaplanowałeś sobie w młodości - przecież jeszcze nic straconego - możesz też określić zupełnie nowe zamierzenia do spełnienia. Wiek średni to przecież dopiero połowa twojego życia. 2. Spróbuj zaakceptować swój wiek - bycie w średnim wieku wcale nie musi się wiązać wyłącznie z negatywnymi odczuciami. Przecież teraz jesteś człowiekiem o wiele bardziej doświadczonym niż kiedyś, nie podejmujesz już decyzji tak pochopnie, cieszysz się lepszą sytuacją finansową i szacunkiem niż gdy miałeś 20 lat. 3. Zamiast skupiać się na negatywach, myśl o tym, co udało ci się osiągnąć - zamiast myśleć o tym, że do 45. nie udało ci się zostać pilotem, a szanse na to z wiekiem maleją, pomyśl o pozytywach: o tym, czy masz udany związek, szczęśliwe i mądre dzieci, ustabilizowaną pozycję w pracy. Odpowiedz sobie na pytanie, czy warto w tym wypracowanym przez lata stanie wprowadzać nagłe i pochopne zmiany. Źródło: Artykuł opracowany na podstawie tekstu Marcina Florkowskiego, dr. psychologii z Uniwersytetu Zielonogórskiego, który ukazał się w miesięczniku "Zdrowie" miesięcznik "Zdrowie"
. 4r2o5vbg1x.pages.dev/3174r2o5vbg1x.pages.dev/3954r2o5vbg1x.pages.dev/94r2o5vbg1x.pages.dev/2774r2o5vbg1x.pages.dev/2224r2o5vbg1x.pages.dev/2094r2o5vbg1x.pages.dev/2504r2o5vbg1x.pages.dev/1944r2o5vbg1x.pages.dev/176
chłopak w wieku 13 lat